VASİYETİMDİR SANA
Ölüm döþegindeydim kapým çaldý
Gelen canýmdan çok sevdigim, candý
Merhaba dedi, bugün dünden iyi gördüm seni
Sevgimiz yenecek, bu illet hastalýðý
Ben dinliyordum, fakat duymak bile istemiyordum
Sevgi sözlerini, beni sevdigini söyleyiþini
Ýstemiyordum beni öyle görmesini
Gitsin,bitsin,vazgeçsin istiyordum
Nasýl söylemeliydim, nerden baþlamalýydým
Bir buse kondurdum dudaðýna, çatlak dudaklarýmla
Ve baþladým anlatmaya, ne güzel dinliyordu
Gözlerinin içi parlýyordu, ve birden söndü bütün ýþýklarý
Biliyorsun ben uðruna ölmüyorum, ecel bu
Azrail çaldý kapýmý, tanrý misafiri dedim aldým içeri
Neden geldi, nie geldi die, sormadým bile
Bir hastalýk verdi bana, ikinci emre kadar, ve gitti
Dinliyordu, aðlýyordu yanaklarýma damlýyordu yaþlarý
Silmiyordum kurumuþtum zaten yeterince, ýslanýyordum
Sevemezsin dedim beni, sevemem seni
Ben ölünce hayatýna devam et, dediðim anda koptu herþey
Birini sev, ve evlen onunla
Bir oðlun olursa adýný ben koy
Mezarýma hiç gelme
Çünkü, aþkým ölmedim ben yazacak mezar taþýmda, görme
Aðlama sus bu sana vasiyetimdir
Seviyorsan gerçekten ölme
Bir yuvan olsun pembe panjurlu
Benden çok uzakta olsun þimdi git ne olursun
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.