okþanmaz rüzgarýn saçlarý çiðdem tutan ellerine dokunulmaz gözleri yaðmur sever dudaklarýysa gece kapanýlmaz ayaklarýna hiç bir mevsimde suskunluðunu sadece Afrika akasyalarý bozar þuh bir sesle söyler þarkýsýný söyler de her seviþme sonrasý nehirlerin en deli yerinde arýnýr tutkularýndan
kuþlarýn çoðaldýðý mistik bir kenttir özlemini çektiði yer yüz sürüp daðlara coþar ýrmaklarla bir bu yüzden kanat çýrpar teninde duraðansýz esiþi karýþýp teninin terine damla damla çoðalýr bende karþý konulmaz o kanat sesleri
þimdi sen soyunup kibirinden biraz rüzgara benzesen bezensen mevsim mevsim esintilerle ilkbaharlar döl tutsa yüreðinde yurt biz olsak akasyalara
salýncaklar kurup bir kýtadan bir kýtaya cennete dua cehenneme sual olurken harcayýp gençliðimizi yeni baþtan ve kýrpmadan gözümüzü dalsak hayatýn içine
kýrýlan kýrýlsýn dökülen dökülsün misali rüzgarýn okþanmayan saçlarýnda karanlýðý hýrsýndan çatlatan en uzun günde rüzgarý avuçlarýnda çoðaltan fýrtýna olsak
Sosyal Medyada Paylaşın:
ayşegül gökdemir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.