Üç kuruþu sayar mý, faniliði bilenler
Kuruþu neylesinler, masivayý silenler.
Koyduðun kalýr ele, verdiðin gider senle
Sonra bayram edersin senden önce gidenle.
Her zaman yanýmdaydý Bedrin ýþýðý gibi
Bana zehirler sundu düþman kaþýðý gibi.
Dost vasýta olunca teblið gelir insana
Nedamet duygusuyla harfler gelir lisana.
Olgun diye bilirdim O, kemale ermiþti,
Þeytanýn kurþunuyla beni yere sermiþti.
Þeytan gidince tenden, aradý seni buldu
Ýçinde bin piþmanlýk dostu arayan kuldu.
Düþündüm, düþe yattým vardý tende noksanlýk,
Niçin cephe alsýn ki, beni seven insanlýk.
Aradým taradým da bir neden bulamadým
Tek söz, tek kelam ile ben insan olamadým.
Þaþýrdým þaþakaldým, bir beþer oðluyum ben
Hidayet eyle Rabbim, kusurla doluyum ben
H.Ýbrahim SAKARYA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.