Ne zalimsin Karadeniz, acýmaz can alýrsýn, Ebediyen dünyada hükümraným sanýrsýn. Sen de bir gün yanarsýn bu günleri ararsýn. Bunca caný, bunca ahý, defterine yazarsýn.
Bana sabýrlý ol derler, ben sabýrlý olamam ki, Çernobil’i unutupda, bir kenara atamam ki. Cennet gibi sahilleri birer suçlu sayamam ki, Ayrýlýðýn adýný, Karadeniz koyamam ki.
Nice insan caný, yanýp yanýp kül oldu, Elden bir þey gelmiyor, acý, acý yýl oldu. Ölüm yolunun adý, þimdi Çernobil oldu, Hakkýmýz helal olsun, ecel bize yol oldu.
Çernobil kaderse’de, ben sabýrlý olamam ki. Bu gencecik bedenleri, topraða koyamam ki. Aðlarým gidenlere, onlara hiç kýyamam ki. Ayrýlýðýn adýný, Karadeniz koyamam ki!
Sami ASLAN (Ýstanbul, 06.12.2006) Mevsim Gibi ,Adlý þiir Kitabýndan. Sosyal Medyada Paylaşın:
Sami ASLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.