Güneşin Hümranlığı Ebedi Bitiyor

Ebruli renkler saltanatýný geceye deviriyordu
Düþledim bakýþlarýný ,umutlarým ihtiyarladý
Gün öldü ,koyu karanlýk çökmüþ üzerime
Hýçkýrýklarý geliyordu, fýrçamýn anlýk kazýlarýnda
Tükenmiþlim ,gözümdeki ferin öksüz yankýlarý gibi
Buluntularýný belgelemek ,yüreðime dokunuyor
Yalnýzlýðým acýlarýn zirvesinde

Gücenmiþliðim meftunluðunu koruyor
Yelkenleri savuruyor sanki asi rüzgâra
Dilsiz naralarým korsan bakýþlarýnda
Tenim soyunurdu kanamalý sancýlarda

Kirlenir gece düþlerimde beyaz çarþaflar
Umarsýzlýðýn katlederken gecemi
Döktüðüm gözyaþlarý gamzemde eriyor
Hicranýn kýyýsýna vururken dem

Güneþin secde eden ýþýklarýný görüyorum
Gökten savrulan salvolarýna maruz kalýyor
Geride býraktýðýn tozlu kalýntýlarýna bakarak
Tarihi sevdama veda ediyorum
Yastutan arkeolog oluyorum ardýndan

Yazan Remziye Çelik
Seslendiren Fýrat Efe Polat

Caným ablacým Fýrat sesine yüreðine Saðlýk Seni Yüreðinden Öpüyorum ...



Sosyal Medyada Paylaşın: