İNCİR AĞACI VAR MIYDI ?
ÝNCÝR AÐACI VAR MIYDI ?
Bir çocuk vardý
Ýki katlý ahþap evde
Bir ev ki
Altý ahýr
Bir ev ki
Dört odalý
Eþyalarý
Darmadaðýnýk
Bir çocuk vardý
Önünde geniþ bir avlu
Etrafýnda aðaçlar
Ve bahçe
Çimenlerle kaplanmýþ
Gelip gitmekten bir toprak yol olmuþ
Toprak yollu evde
Gözleri kara kara
Saçlarý sarý sarý
Kýsacýk
Elleri mini mini
O evdeki çocuklardan biri
Sadece biri
Gözlerinde yok bir endiþe
Belki de var
Þen mutlu
Ve o kadar habersiz
Belki de habersiz
Bu aðaç dipleri onun
Bu solgun elbise onun
Bu çayýrlar onun
Bu yorgun ana
Bu fedakar baba onun
O sövme bilmez
O þeytanlýk bilmez
O haksýzlýkta bilmez
O dünyasýnýn dýþýndaki
Ýnsanlara karþý
Biraz ürkek
O büyüyor büyüyecek
O okula baþladý
Biraz tembel öðretmenlerince
Sýnýfýný geçti
Kalma kanunu olmadýðýndan
O yýl
Babasý baþka okula getirdi
Yeni yapýlmýþ
Kendilerine çok yakýn bir okula
Sevmemiþti öðretmenini
Hiç ama hiç
Benzemiyordu eski öðretmenine
Ayýrým yapýyordu
Ýkinci sýnýfa gelmiþti
Okumayý bilmiyor
Çalýþtý çok çalýþtý
Ablasý çalýþtýrdý
Babasý çalýþtýrdý
Okumayý öðrenmiþti
Ve o yýl
Gerçekten bilerek geçmiþti
Geçmiþti sýnýfý
Üçüncü sýnýfta ayný öðretmen gelmiþti
Sarý saçlarý kumrala dönüþmüþtü
Dikkatle bakýlýnca gözlerine kara mý kahverengimi
Diye þüpheye düþülüyordu
Cumhuriyet bayramýydý
Öðretmeni bayramý nasýl geçirdiðini yazmasýný istedi
Yazmýþtý nasýl geçirdiðini
Okudu öðretmeni
Sordu sen mi yazdýn
Kendi yazmýþtý
Kim yazacaktý
Ben yazdým dedi
Öðretmen sen yazmadýysan söyle dedi
Ben yazdým dedi
Ben yazdým
Öðretmen inanmamýþ gibi bakýyordu
Bulutlara bakardý
Her bulut yanýndan
Bir anlam çýkarýrdý
Konuþurdu bakardý
Sacda yapardý
Annesi ekmeði
Islanmamýþ ekmeði ýsýrýr
Meydana gelen þekillere
Benzetme yapardý
Nedenlerle niçinlerle
Doluydu içi
Nedenleri niçinleri sorardý
Hep büyüyünce öðrenirsin
Derlerdi . . .
Büyüyünce öðrenecekti
Çok rüya görürdü
Belki de çok hayal kuruyordu
Yavaþ yavaþ alýþacaktý
Bahçeci hayatýna
O bir bahçeci kýzýydý
Topraðý olmayan
Aðanýn kýzýydý
O bütün engelleri yýkmak isteyen
Çocuklarýný en iyi þekilde
Yetiþtirmek isteyen
Kaderin peþlerini býrakmadýðý
Bir ananýn bir babanýn çocuðuydu
Alýþmalýydý
Dokuz yaþýný o yýl bitirmiþti
Bu bahçeden gitmeleri gerekiyor
Tabi ki baþka bir bahçeye
Ýki yaþýndayken geldikleri
Bu bahçeden
Sonra ne olacaktý
Hiç . . .
Bu bahçeden çýktýklarý gibi
Önce eþyalarýný
Sonra çiçeklerini
Götüreceklerdi
Bir baþka bahçeye
Belki de böyle olmayacaktý
Okuyacaklardý hepsi
Engelleri aþarak
Kim bilir
Nasýldýr bu yeni bahçe
Var mýydý ?
Yine portakal aðaçlarý
Ekecek miydi babasý gene
Patlýcan
Turfanda yetiþtirebilecek miydi?
Ya pýrasa
Cinli perili var mýydý ?
Yine incir aðacý
Bahçesinin ortasýnda mýydý evleri . . .
17 KASIM 1975
JALE KESKÝNKILIÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
JALE KESKİNKILIÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.