AY YÜZLÜM

Gurbet elde, o akþamlar baþkadýr,
Hasret kokar, o yerlerde ay yüzlüm.
Her geliþte, o dönüþler baþkadýr,
Hüzün dolar, ayrýlýþla ay yüzlüm...

Pýnar’sýn sen hazin hazin çaðlarsýn
Uzaklarý, yakýn eder baðlarsýn.
Figan edip, gönülleri daðlarsýn,
Aðlayýpta figan etme ay yüzlüm...

Ulu insan, çilegâhta piþermiþ,
Sabredenler, gün gelince gülermiþ.
Bahar geldi, bak zambaklar yeþermiþ,
Dert edipte dertlenme sen ay yüzlüm...

Garip kuþum, yuvasýnda hep gülsün,
Bahçemdeki, çiçeklerden bir gülsün.
Sabreylersen, güzel sonu görürsün,
Görmem diye aðlama hiç ay yüzlüm...

Her gecenin, bir sabahý oluyor,
Sabah olup, güneþ her gün doðuyor.
Yüce Rabbim Pýnar’ýný koruyor,
Aðlayýpta hüzünlenme ay yüzlüm...

Gökyüzünde Seda olup inlersin,
Damla gibi, her yüreðe inersin.
Özümsün sen, haykýrýrsýn gürlersin,
Gürler iken, gülün açsýn ay yüzlüm...


Bu þiir gurbet elde yaþayan Pýnar’lara yazýlmýþtýr...
Mustafa Gökgöz (Hasretlik-Denizli)

Sosyal Medyada Paylaşın: