Yýl 1974 günlerden salýydý Bir akþamüstü uzanmýþtým evimizin damýna Parlýyordu yýldýzlar da Bir anda ortalýk zifiri karanlýk Sadece yýldýzlarýn ýþýðý vardý Uçaklar gördüm gökyüzünde O an korkmuþtum Babam geldi yanýmýza “Korkmayýn bu uçaklar bizim uçaklarýmýz” dedi Öðrendim ki Kýbrýs Barýþ Harekatý’mýþ Otururduk radyonun etrafýna Dinlerdik heyecanla Duyardýk girmiþ Mehmetçik Kýbrýs’a Vermiþler derslerini kahpe Rumlarýn Þahlandý küheylan gibi Mehmetçik Çýktý tankýyla Beþ Parmak Daðý’ýna Þaþýrdýlar bütün dinsizler Nasýl olur diye Bilemediler onlar Allah Yolunda Uyanýn artýk aldanmayýn onlara Dönüpte bakýn etrafýnýza Onlar havyar yerken siz kuru soðana Satmayýn satýlmayýn Yaþýyorsunuz cennet gibi vatanda Bu öfkeniz bu kininiz niye ? Yoksa sizinde mi kanýnýz bozuk ?
Sosyal Medyada Paylaşın:
hamza asal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.