Hani o heyecanlý dinleyiþin var ya. Ölümsüzlüðü anlatýyormuþum gibi. Gözlerini ayýrmadan… Olsan þimdi de konuþsak. Birileri ölse mesela, Biz cenazede karþýlaþsak, Kanser olalým. Ayný hastanede tedavi görelim, Son gördüðüm insan sen ol.
Ay dünyaya düþsün. Dinozorlarýn olsun bu kez sýra. Ben düþeyim. Sen kýrýkçý ol. Benim hakkýmda konuþalým. Mermi ol, Kalbime sýksýnlar. Çekirdek ol sen. Ben karýnca. Çiçeksin sen. Ben yaðmur.
Herkes ölsün!
Dünyayý kurtaralým.
Sen yanýmdaysan. Yanalým çýra gibi.
Gül bana. Yine ilk defa görmüþ gibi bak. Ýlk defa öpüyormuþ gibi öp. Bir kaç gök taþý da düþebilir o zaman. Kimin umrunda! Güneþ yaklaþsýn biraz dünyaya. Bütün buzlar erisin. O gemide gel sende. Bütün hayvanlarla.
Ekosistemim bozuldu. Hep ölüm var içimde. Yenileri doðmuyor aþklarýmýn.
Gel de kýyamet kopsun artýk.
Böyle bitemez.
Ben bir günahkarým. Bizi öldürdüm.
Tekrar yaþamama izin ver. Býrak seveyim seni.
Yeniden baþlat bizi.
Sercan Korkuç
Sosyal Medyada Paylaşın:
ikiekmekbimaltepe Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.