YARALI CEYLAN
Hayat aðýr yükler bindirdi omzuma
Ne kaldýrabiliyorum bu yükü
Nede cesaret edip rest çekebiliyorum
Aðlamaya mecalim kalmadý
Dizlerim bu aðýr yükü taþýyamaz oldu
Ruhum yorgun düþtü geçen giden zamanlara
Bense yorgun bir bedenle yýgýlacak
Bir köþe aramaktayým...
Yorgun bedenimle attým kendimi dýþarýya
Arar oldum sorar oldum ýssýz bir yer
Önce caddeleri dolaþtým
Sonra sokaklarda haykýrýr oldum yorgunluðumu
Caddeler karabalýk sokaklar dolu...
Araya araya ýssýz bir mezarlýk buldum
O kadar sessiz ve huzur doluyduki
Yatanlardan çýt çýkmýyordu
Ne kavga vardý ne gürültü vardý
Yorgun bedenim galiba burda huzur bulacak
Saðýma baktým soluma baktým
Kimi mezar baþlarýnda isim vardý kimilerinde yoktu
Benim mezar taþýnda ise yorgun bedenini dinlendiren
Garip bir yolcu yazýyor
Beni arayan soran olursa
Yorgunluðumu dinlendirmek üzere
Ebediyete kadar
Aranýzda yokum
Yaralý ceylan .............
***CANFES KARACA***&***CEYLAN GÖZLÜM***
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.