Þimdi, Yeniden baþlamak. Eski günlere yenibaþtan dönmek, Boþuna... Kýrýlan bir cam bardaðýný Ne kadar eski haline getirebilirsin? Saksýdaki bir çiçek, Dayanabilir mi, Uzun zaman susuzluða ? Ýçimizdek ateþ sönmüþken, Nasýl yanar bir daha?
Gel, Unutalým bütün olanlarý... Ýçimiz titremeden, Ýçimiz sýzlamadan, Ýçimiz yanmadan, Kahrolmadan.. Acýlarý geçmiþe býrakalým. Unutalým bütün olanlarý...
Düþün ki, Ben seni öyle, ölesiye sevmedim. O, Altý dokuzluk vesikalýk resmini Kara kalem portreni çizmek için istedim. Ya da, Unutmuþum, Cebimde kalmýþ..
Þimdiki bu kör kütük sarhoþluðuma bakma sen.. Önemseme.. Aldýrýþ bile etme.. Nedenini sorma sakýn.. Ben seni tanýmadan önce de Böyle çok içerdim.
Tut ki, Fuar kapýsýnda, Her iþ çýkýþlarýnda, Seni beklemedim. Kim bilir ? Belki sevgi otobüsleri gelecekti o duraða Binip gidecektim. Bir daha dönmeyecektim geriye ?
Düþün ki, Dilimizden düþürmediðimiz þarkýmýzý Kucaðýnda dinlerken.. Ben aðlamadým... Gözlerime toz kaçtý, Delicesine esen imbat rüzgarlarýndan...
Sen beni hiç çaðýrmadýn Þimþekler çakan, Korktuðun karanlýk gecelerine Ve O gecelerde Bir bebek gibi sarýlmadýn bana.. Ellerimi sýký sýký tutmadýn.....