elimde zifiri siyah bir çay birde vazgeçemediðim sigaram gecenin simsiyah koynunda kayboluyor umutsuz bekleyiþlerim. dalýp gidiyor gözlerim sevdanýn yalnýzlýk limanýnda belki gelirsin diye yaðmur damlalarý çiselemiyor artýk bulutlardan gözpýnarlarým gibi onlarda kurak hicaz peþrevinde hüzün çalýyor umut perdelerim yokluðunla düþüyor omuzlarým bi çare ve seni haykýrýyor mýsralarým kýrýk dökük maziye nostalji yapýyor…
bir ressam edasý ile seni çiziyorum gecenin karanlýðýnda biraz gözlerinin yeþilini sürüyorum umutlarýma ve birazda düþlediðim mavilerden bir çimke de bulutlara sýçratayým aðlatayým bulutlarý özleme dair duygularda titanyum beyazýný unutmamalýyým gece karanlýðýna þenlensin gönül pýnarým pembe vuslatý yaþasýn gönlüm senli düþlerde seni yaþamalýyým bu gece züðürt tesesellisi olsun yokluðunda…
Ýbrahim ALTIKULAÇ “Senin Uðruna”
Sosyal Medyada Paylaşın:
senin uğruna Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.