çöle düþür beni
ez bitir herþey soyut kalsýn yokluðunda
soy ya da
harca ömür denen ne varsa
bir ilk veya son sanma kendini
þakaðýma kurþunu sýktýn o bile buz gibi
saçlarýn nöbet tutuyor yataðýmda
þarap misali kýrmýzý
içesim var yalnýz boðazým ölüm sanki
dokunsa yakýyor
bakýþ akýtýyor yaþýný düþman oldun geceme
acý biter sanma
bende ki kök saldý usulca
yolum kapalý
çýkýþ zincire vurulu
bir gelsen belki tenin deyse
açýlýr tüm kapýlar
yeter ki söz ver aþk_a bin yeminle
ve
ben
o bitik adam
sana kalan son perde......
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.