Günceme ne zaman siyah düþse üflerim tozlarýna düþlerimden gider pembe sabahlar düþünürüm pamuk þekerlere yatýrýrým hayallerimi penceremde neþeli bir kelebek beni bekler eteklerime toplarým tüm neþelerimi çocuk heyecanýyla koþarým doðaya. Korkulara, mutsuzluða düþemem azimle ayakta kalmalý ruhum beni yetiþteren anne babama yeminim var.........alev yavuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
hayatgülbahçesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.