Kahverengiyle Uzlaşmak
kalbimde veda sanrýlarý kar tanelerinden daha asil
daha geçmeye müsait boðazýmdan tuhaf saatlerin
gözlerinde tanýþtýðým gölgem þavkýnla sendelerken
daha kuvvetli baðlarý not düþeceðim dilime
bütün amillerin coþkun soluðundan
bir alýp verme heyecaný gibi sarkacaðým takvime
þehre ilikledim ezberini avuçlarýmdan sýzdýrýp
artýk hücuma uðramýþ gibi hezimet geriliyor çehreme
o zaman
çocukluk kefenine dönüp bu sýrlý tutkunun
ömür yýðýnýna yýðýlmalý boralar
mizacýn kaðýt kaðýt buruþturduðu beyaz telaþýmla
o rengin seccadesinde uzlaþmaya varacaðým
tohumlarý henüz patlamadan mor heveslerimin
yankýsýz sorular yolculuðuna çýkacaðým
ve yasýn ritmine yenik peçeler takýnarak
benim de siyah bebeklerim
küskün kelimelerim olacak
mütehassis fotoðraflarca böyle bilinsin
þimdi uzlaþmama niyetinde deðilim
kelebek ömürleri faili meçhullere
bütün mevsimlerden kýrýlýp gücenesin diye verdim
senin için sarýþýn sesler varmýþ
oysa ben
gene dokunaksýn renklerce iþgal edildim.
Zeynep Hicret
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.