zifiri karanlýk bu gece etraf sakin ve korkutucu sokak lambasý eskisi gibi aydýnlatmýyor penceremýn demir parmaklarýný
sanýrým korkuyorum bende sevgilim ama ! karanlýktan degýl he korkum
Korkktuðum þey Sabahlarý gözümü seninle açamamaktan güne seninle baþlýyamamaktan korkuyorum
Yalan YOk. kirli sakalýmýný tekrar sevilmemesinden gözlerimin tekrar gözlerinde kaybolmamasýdan korkuyorum
bana derinden bakan o gözlerinin ulu ortada kalmasýndan sahte insanlarýn arasýnda sahte sevgýlerý tatmamýzdan korkuyorum
bir Güneþtin benim için ben o Güneþin parlamamasýndan korkuyorum odamýn zihnindeki çehrenin yok olmasýndan her kalp atýþýmda , vücudumun dört bir yanýma yayýlmamandan yüreðimi sana armaðan edememekten korkuyorum
Evet Çok Korkuyorum seni kaybetmekten korkuyorum Çünkü ben ÝLk Defa Seni SEviyorum... Sosyal Medyada Paylaşın:
şopar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.