aðarmamýþtý gün,
çeyrek vardý þafaða,
açýldý demir kapý aðýr aðýr,
dürttüler yataðýnda tazeyi,
çýplak omuzlarý terli,
üzerinde incecik geceliði,
açýldý iri kara gözler þaþkýn þaþkýn,
aralandý çatlamýþ dudaklar,
...........................yoksa,
gelmiþmiydi vakit yoksa,
...........þimdi, hemen mi?
..............erken deðil mi?
attýlar üstüne basma elbiseyi,
giyindi korkaraktan.
tutular kollarýndan,
sýcacýk tenine dokunmadan
geçti nazlý, dar koridorlardan,
kara kara gölgeler arasýndan...
son kapý avluya açýldý.
serin bir rüzgar,
baþka bir dünyadan gelip,
dolaþýrdý bu avlunun dört bir yanýný,
çiçek kokusu getirdi rüzgar,
taze ekmek kokusu,
çekti genzine nazlý,
baktý göyüzüne,
yýldýzlar, mehtap silindi silinecek,
ne çok istiyor yaþamayý,
kim bilecek?
iri iri damlalar sýyrýldý gözlerinden,
kavuþup birer birer düþtüler çenesinden.
mýrýldanaraktan dua okundu,
baþ aþaðý indi emir verildi,
lakin biri
"ben karý asmam" dedi
sonra öteki,
"korkarým günahtan, yapamam" dedi
baþka bir emir kulu geçirdi ilmeði,
o narin boyna
son bir nefes ödünç aldý kadersiz,
ve tekmelendi tahta iskemle,
sus pus oldu ortalýk...
sus pus oldu yarýn...
birazdan güneþ doðdu yine,
her günkü gibi...
güvercinler kondu pencerelere.
ve yine
mahkumlar dolaþtý bu avluda,
taþlar soðuk suyla yýkandýktan sonra.
(karýlar koðuþu filminin ardýndan yazýlmýþtýr.)