Hep güzeli deðil
bazen acý söyleyen
yüzüme hep gülmeyi
zorunlu görmeyen
hatalarýmý yüzüme
doðrularýmý baþkasýna diyen
iyi günde kötü günde
yanýmda olan
varlýðý da yokluðu da
paylaþmayý bilen
sýrtýmý dönebildiðim
sözüne güvendiðim
ýrzýmý namusumu
malýmý mülkümü
emanet ettiðim
ister siyah, ister beyaz
ister erkek, ister kadýn,
ister dindar, ister dinsiz,
ister uzak, ister yakýn,
ister insan, ister hayvan !
dost sensin iþte...
Fikret TEZAL 17 / 4 / 2007
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.