vazgeçtim be kadýn! uzun aradan sonra, yine sana yazýyorum.. sevdik bir kere iþte, salak gibi! n’olur yapma bunada bir yorum!
diyecek pek bir lafýmda, kalmadý zaten; hayat sensiz daha güzel.. inan eskisi kadar, koymuyor gidiþin bana böylesi harbiden daha güzel..
vazgeçtim be kadýn! sen istedin böyle olmasýný, böyle gitmesini, herþeyin! hayat boþ, üzülmeye gelmiyor varsýn dönsün dünya delice umursamayýn s.ktir edin..
artýk, umrumda bile deðil yüzünde ki o ufak tebessüm.. bende de var biraz salaklýk iþte, gidipte okulun en havalý kýzýna tutulmuþtu bu gönlüm..
vazgeçtim be kadýn! artýk o tertemiz hayallerimi, hiç mi hiç süslemiyorsun.. utanmadan birde karþýmda, payvon karýlarý gibi bir saniye bile durmaksýzýn, arsýzca gülümsüyorsun..
kahpelik moda bu devirde, her tarafta biraz var, o kaþarlaþmýþ ruhlardan.. hadi, uza inceden güzelim, kalabalýk yapma burlarda..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Furkan Haliloglu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.