Hastayým yatak yorgan, ondan duyulmaz sesim;
Dalmýþým kederlere gözümden akar yaþým.
Halâ ’severim’diyor çýkamayan nefesim
Ben vuslata ermeden çatladý sabýr taþým.
..
Bir nöbete tutuldum, nasýl da üþüyorum;
Dalsam bir an düþlere yârlardan düþüyorum.
Yorgan üstüne yorgan sonunda piþiyorum
Aklým yitiyor bazen, gören sanýr sarhoþum..
..
Tesadüf bu kimse yok, evde yalnýzým bugün;
Midemde bir bulantý gözümde yok aþ öðün.
Perdelerim kapalý akþama ermiþ mi gün,
Göremeden seheri meðer batmýþ güneþim..
..
Bir yaným soðuk duvar, öbür yaným uçurum;
Dalýp dalýp giderim öyle vahimdir durum.
Duysa herkes yapardý ayrý ayrý bir yorum
Bana bir tek o adý sayýklatmýþ ateþim..
..
Gözlerim mi görmüyor, yoksa gök mü karanlýk;
Üþütüyor kara yel esiyor çýðlýk çýðlýk.
Sýrsýklam yastýðýma gözyaþým sebep artýk
Gel dedim Azrail’e, gelmez diye ruh eþim..
..
Hayaliyle avundum sözleri hep yalanmýþ;
Sevgiler gönderirken zamanýmdan çalanmýþ.
Bir resim bir kaç aný bana miras kalanmýþ
Dedim ya bu sevdayý yazacak mezar taþým..
ESRA DEREL
23.01.2011-ÝSTANBUL
Þiirime yorum yazarak, telefon açarak geçmiþ olsun dileklerini ileten tüm dostlarýma teþekkür ediyorum.
Kadife sesli BÝRGÜL’ üme ses olduðu için ayrýca teþekküler gönderiyorum...ESRA
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.