(sarýþýn olaný ikizlerden, esmer olaný dirseði ile dürtükledi. sonra nasýl ki kýrlangýç yavrularý annelerine seslenir; ha! iþte öyle seslendiler. ciyak ciyak.) anne bir daha anlatsana hadi, lütfen!
siz bilmezsiniz derler ki gezit’i gez gez bitmez
o gün gün tam tepedeyken tabanca sesleri geldi yamacýndan gezit’in ki sonra kan sesleri
tek bildiðim elinde tabanca sýrtýnda yýrtýk cepken nefes nefese
bir tabur candarma koca gezit’i üç gün üç gece aradý
ki dedim ya gezit’i gez gez bitmez
babanýz yaþýyor. ama nerede, nasýl. bir gün çýkýp gelecek, biliyorum. tek bilmediðim, ne vakit?
Serkan Canbolat
bilenler bilir. bilmeyenlere benim sözüm. köhne tabancalý, yýldýrým gibi çekermiþ tabancayý belinden. ýskaladýðý hiç görülmemiþ. öldüðü de. Sosyal Medyada Paylaşın:
Serkan Canbolat Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.