Her akþam bu saatte, doldurup kadehimi Resminin karþýsýna, geçip de içeceðim. Kýzgýnlýkla, sitemle daðýtarak masayý Gözyaþlarý içinde, yerlere saçacaðým.
Sence de bu ayrýlýk, olmadý mý çok erken? Duvarýmda gölgeni, unutmuþsun giderken Ýçin sýzlamadý mý, bana ’elveda’ derken? Bil ki hem senden hem de, gölgenden kaçacaðým.
Ne zaman sevse bu kalp, karþýlýðý hep yalan Bana aþktan geriye, bir tek ýzdýrap kalan Þu an ’bizim þarkýmýz’ yine radyoda çalan Sonuna kadar onun, sesini açacaðým.
Ben çok þey istemedim, hep az ile yetindim Saçýmdan týrnaðýma, her þeyimle senindim Evvelce gözlerinde gökteydim , yere indim Bundan böyle kendime, bir kurþun seçeceðim.
yazdýðým her satýrým, ayrýlýðýn yasýnda Ben hasrete gebeyim, o tatlý uykusunda Belki bir seher vakti, sabahýn salâsýnda Yâr iki gözüm açýk, dünyadan göçeceðim...
ASÝYE ALEV AKBOÐA
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gelincik55 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.