Adým adým kopuyorum senden yavaþ yavaþ... Hissettirmiyorum yüreðime... Gözlerim ne kadar düþmüþ olsada hüzün denizine... Söyletmiyorum o iki heceyi dilime... Ayrýldýk diyemiyorum... Dostlarým nasýlsýn diyor Canýmýn acýsýyla sus pus oluyorum Ýyiyim diyemiyorum... Seni soruyorlar bana... Baþým önümde nasýl olsun diyorum... Kimselere hissettirmiyorum yokluðunu... Akþamýn derin sessizliði içinde Yine sana geliyorum gece gözlüm.... Her zamanki yerimize gidiyorum... Öyle saatlerce bekliyorum... Bir an þu kapýdan içeri girecekmiþcesine Heyecanýma engel olamýyorum... Saatler ilerledikçe dahada acýyor yüreðim Kalan bütün umutlarýmý bir çýrpýda yitiriyorum... Ýþte o an o an aðlamaya baþlýyorum... Kýzýyorum baðýrýyorum Bütün þehre haykýrýyorum Ýsyan ediyorum.... Sonra yaþlý gözlerimle evin yolunu tutuyorum... Bir tanýdýk görmesin diye çýkmaz sokaklara dalýyorum... Ve bir geceyi daha sensiz Sensiz geçiriyorum... Bilmem yokluðunun kaçýncý gecesi Kaç mevsim geçti sensiz Kaç kez uykumdan uyanýp aðladým Bilmiyorum kaç kez.... Bildiðim tek þey var Seni ömrümün sonuna kadar, Defalarca sakladýðým yüreðiminin Sen yazan her bir hücresinde yine seni Seni bekliyorum.... Duy artýk gece gözlüm Ne olur duy duy duy!!! Ben yalnýz seni... SENÝ SEVÝYORUM...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Asiyim Asabiyim Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.