TANRISIZ ÖLÜMLÜLER

Yüreðim üryan,
Anlamýyor insanca olmayaný,
Bu anlamýn anlamsýzlýðýný..
Zaman hep sancýlý,
Doðurup duruyor,olaný olmayaný..

Dolunayýn ýþýðýyla sarhoþ oysa gece,
Yudum yudum içerken ayý,
Doðacak güneþin aðlýyor yüreði,
Kanýyorum þafakta þarap kýzýlý.....

Aðlýyor içimdeki çocuk,kollarýmda
Bütün suskunluklarý avaz.
Prometeusun ateþinden almýþým ýþýðýmý,
Sonu kül ve dumandýr oysa ateþin.
Güneþin çýplak yüzüne uzanmak istiyorum ellerimle,
Yanýyorum sonsuzluða....

Ey tanrýsýz ölümlüler,
Bin yýllýk günahlarýn yolunu gözlüyor cehennem,
Ve hayat bir þelalenin suyu olmak gibi,
Çaðlarken kendi kendini yýkamak,
Ölümle doðurmak kendini,
Varoluþumdan özür dileyerek baþlýyorum ,
Kaldýðým yerden yaþamaya,
Biliyorum en kutlumuz insan kalanýmýz...
Sosyal Medyada Paylaşın: