Gülümse.. güllerde kaldý aklým güldüðünde, yüzünde açan güllerde... Sessizlik te olsa en sohbetli anýn, konuþ; duyuyorum ben.. Biliyorum... ne çok sevdiðini beni.. ne kadar özlediðini.. nasýl istediðini.. Sen hep sus, duyuyorum ben. Ama gül, hep gül.. görüyorum ben..
Sosyal Medyada Paylaşın:
çiytanesi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.