Gurbet bana her zaman, Hüzün, acý verdi. Kuþlar gelir, pencereme, Ötmez kuþlar onlarda anlar. Benim gurbet kuþu olduðumu, Bazen öterler, bazen suslar, Sensiz kuþlar bile ötmüyor, anam. Bir sen vardýn, anneciðim. Dertlerimi dinleyen, acýmý dindiren. Sen yoksun, ben garip, Bir gün ölürsem, anam. Belki kuþlar öter. Kavuþtu, annesine,kavuþtu babasýna, Kavuþtu, memleketine.. Güneþ doðar belki, Ayrýlanlar kavuþtu, diye. Çiçekler bile açar, Gurbet kuþu kavuþtu diye.
Ayten Biçim Baþkurt Sosyal Medyada Paylaşın:
MAVİGÜL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.