Ben Kalpslz Yaşıyorum

Hala orda mýsýn
Ben ayaz yerken aðustos sýcaðýnda
Seni düþünürken yüreðim titrek ellerinde
Fýrtýnayla biten karanlýk gecelerde
Ömürler tükenip zaman geçerken
Sen hala ordamýsýn
Deli sevdasý ile kavrulurken yalnýzlýðým
Kök saldýðýnda yüreðime
Acýtmýþtýn ya bedenimi dökmüþtün ya kanýmý
Sen hala orda mýsýn
Göz yaþýna bulanan kirpiklerin
Bir ok gibi saplanýrken bedenime
Zamanýn yok aramaya
Yüreðim okyanuslar kadar derin
Demiþtim ya istediðin zaman çekip giderim
Sorma sakýn ben kimim neyim nerdeyim
Deme bana ben býraktýðýn yerdeyim
Gece yüzüme asýlmýþ beklerken
Sen hala orda mýsýn
Ne hüzünler yaþadým kör kaya diplerinde
Yorgun tükenmiþ kaskatý olmuþ bir can
Sen orda
Sen orda
Düþlerimle cebelleþirken
Güneþ kadar aydýnlýk yüreðime
Yalnýz karanlýk yalnýz karanlýk gömdün
Ben
Ben gül yüzlüm
Belki bin defa öldüm
Bilmem belki sende üþüyorsun
Belki topraða saldýn köklerini baharý bekliyorsun
Belki de kan akýyor duygularýndan
Sen
Sen bana yalvarýyorsun
Öyle isterdim diyeceksin
Sen kendini bana özletip beni öldürüp
Sanki sen
Sanki sen hiç ölmeyeceksin
Ben alýþtým kor ateþlerde yanmaya
Kucaklaþtým kendimle
Irmak akýttým çatlayan dudaklarýmda
Tükenen nefesimle kasýrgalar yarattým
Ben, ben gül yüzlüm
Sökemedim ya seni sökemedim ya yüreðimden
Ben yüreðimi söküp attým
Anladým ki ben
Boþa uðraþýyorum
Söküp attým kalbimi ben kalpsiz yaþýyorum

Selahattin Bakýr




Sosyal Medyada Paylaşın: