ŞEHRİMİN CADDELERİ YORGUN..

Sen gidersen bu þehir,
þu yüce daðlarýna küser,gücenir,
O koca kollarý çaðlamasýný býrakýr,
susuzluðunda deltasý kurur,
Yanlýzlýðýný örmeye baþlar,
örümcek aðlarý köþelere tutunur,
Þehrimin caddeleri yorgun,
senin ayak seslerine aðýr gelir...




Gemileri iskelesinden boynu bükük,
denizine doðru süzülür,
Mavi pembesini bekleyen bulutlarý,
kara çarçaflarýna bürünür,
Ektiði yediveren,gülleri,yaseminleri,
bahçesinde kurur,yokolur,
Þehrimin caddeleri yorgun,
senin o ayak seslerine aðýr gelir...



Sen olmazsan bu þehrim,
rüzgarýna yaðmuruna küsüp gücenir,
Doðasýný þaþýrýr,
yaðmur sel ,heyelana uðrar, felaketi olur,
Günleri efkarýný omuzlayýp,
nefesinde dumanlarýna boðulur,
Þehrimin caddeleri yorgun,
senin o ayak seslerine aðýr gelir...



Kararýr yüreði,inan
umutsuz sonbaharýna yalpalayarak yürür,
Hasret elinde keskin kýlýç ,
bak delmeleri,
yaralarýna neden olur,
En kutsalýnda olmalý bu yürek,
kutsal kitapta yeminle emrolur,
Þehrimin caddeleri yorgun,
senin ayak seslerine aðýr gelir...
.




Sosyal Medyada Paylaşın: