O gün çok yaðmur yaðýyordu,
Günlerdir hesapsýzca akan...
Gözyaþlarýma nispet ediyordu.
Sana koþtum, þemsiye’nin altýna...
Beraber yürüdük yaðmur altýnda.
Ayak seslerimizle yaðmurun sesi,
Oluyordu sessizliðimizin sesi.
Hiçbir þey konuþmuyor, susuyorduk...
Sanki aþkýmýzýn yasýný tutuyorduk.
Yaðmur bitmiþ yolun sonuna gelmiþtik,
Aþkýmýza bile veda etmiþtik.
Þimdi hâlâ gözyaþlarým akýyor.
Çalýþýp çabalýyor, kurutmak istiyor...
Bir türlü beceremiyorum.
Alptekin Yazar
Þavþatlý
22.10.2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.