Gelsene Derim
Gelsene Derim
Sevdan yüreðimde bir çýnar oldu
Yapraðý solmadan gelsene derim
Gönlüm küskün kaldý sararýp soldu
Çürüyüp bitmeden gelsene derim
Yüce dað baþýnýn karý eridi
Akýþý sel oldu kalbe yürüdü
Ýçimi boþaltý her þey çürüdü
Tek baþýma kaldým gelsene derim
Sesime ses veren bülbül lal oldu
Has bahçe çiçeðim sarardý soldu
Canýmda azýcýk bir nefes kaldý
Onu da vermeden gelsene derim
Yaþadýðým anýn gündüzü gece
Çýkmaz oldu artýk dilimden hece
Hayatým karýþtý kim gelip seçe
Bilip de çözmeye gelsene derim
Söyle senden baþka kime gideyim
Verseler dünyayý artýk nedeyim
Kendimde kendime neler edeyim
Bilip öðrenmeye gelsene derim
Daha ne söylerim daha ne yazým
Kalmadý baharým kýþ oldu yazým
Mýzrap tele deðmez çalmýyor sazým
Parmak tutmaz oldu gelsene derim
Mürsel Adýgüzel
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.