Mahrum Bırakan Bir Sevdayı Yaşadım!

Ne olurdu ki bir kez ayný hislerle
Nefes alýyor, seni dalgalar eþliðinde
Þarkýlarýn hazan kokan naðmelerinde
Sirtolarýný çalan gemilerin güvertesinde


Emirganýn güzelliðindeki çiçeklerde
Þevkle öterek þakýyan kuþlarýn seslerinde
Konan kelebeklerin kanatlarýnda ki renklerde
Çocuklarýn umut saçarak nazar eden buselerinde


Simitçinin son sattýðý simit sevincinde
Kuþlarýn yavrusuna götürdüðü av sevinciyle
Martýlarýn yýlmadan arandýðý tutkunun þevkiyle
Bestelerin mazi derinliðinde sazendenin nefesinde


Hissetmek istiyorum öyle diliyorum
Geceleri gün gibi yaþayan hal ehli gibi
Nihayetimin merakýnda demlenen bir abit gibi
Aþkýn yangýsýnda solumaktan yýlmayan bir arif gibi


Gittiðimiz ve dilediðimiz yol belli
Kurban olmak için can kimin derdi sanki
Davalarýn hazzýyla þevk veren aþk ne güzeldi
Yalnýzca onun için can verilir vakfedilir candan geçilirdi


Zaten gelemezdi ondan ne isterdim ki
Yalnýzca sevdiðini söylemesi tek yeterliydi
Ömrüm boyunca hiçbir zaman görünmeseydi
Yalnýzca yazdýðý mýsralarla meramýný beyan etseydi

Mustafa Cilasun
Sosyal Medyada Paylaşın: