zamanın esiriyiz

zaman içinde bir iz
koymadý içimde hýz
sacý perçemliydi kýz

kapalý kapýlardý
çürük çürük dallardý
o an göründü yýldýz

sýfýr gibiydim sýfýr
yüreðimde bir nasýr
battý durdu çuvaldýz

günler geçti upuzun
sonsuz gibi huzurun
karardý sonra deniz

bulutlar indi düze
zaman gelipte söze;
dedi ,bu fazla bir hýz

sustu bütün serçeler
kapandý pencereler
þarkýlar kaldý öksüz

bekledim belki bahar
bir gün gelecek zaðar
kaldý güller dikensiz..

þimdi yolcuyum yolcu
artýk her þey yorucu
ne gül kaldý ne deniz..








Sosyal Medyada Paylaşın: