bu sevda ilkyazýdýr tüm mevsimlerin.. çiçek çiçek bal bal yüreðimden yüreðine akar..
yeni bir düþ kurmak gerek güneþ ufku kýzýla çalmadan toprak tohumla uyanmadan vakit tutmadan kuþluðu yeni bir düþ kurmak gerek kuþlarýn sabah ürkekliðiyle...
eksik bir þiir gibi yarým yamalak býrakmadan söylenmemiþi bir düþ kurmak gerek... ’s’nin ahengine tutunarak baðýrmak gerek... avaz avaz daðlara.
bir adým daha yaklaþmak uçuruma yüreðin ürpererek bir dalýn ucuna yürümek en kýzýl elma için.. uzanmak gerek en uzaða. ve yeni bir düþ kurmak gerek...
bu kadar çokken herþey o kadar az ki düþlerimiz.. ilk olgunlaþan meyveler gibi korkunun kurduyla uyanýyoruz yarýnlara...
toprak bitimsiz oysa toprak dost hava varsýl güneþ cömert yaðmur bereketiyle düþmekte topraða...
toprak tükenmeden düþlemek gerek düþ umuda gebedir umut mutluluða...
21/01/2011 ödemiþ
Sosyal Medyada Paylaşın:
n.kaygısız Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.