DESTAN-I LEYLA

Kumlarý kavuran aþkýn ateþi
Bir ilkbahar doðum günü Leyla’nýn
Yakar o gün bu gün çölün güneþi
Ondan daðýlýyor ünü Leyla’nýn

Þarkýlara Leyla diye baþlandý
Þiirlerde suna olup taçlandý
Gönül gençleþtikçe beden yaþlandý
Sahil-i selamet yaný Leyla’nýn

Neyi duysan neyi görsen onda var
Gâhî bacý gâhî anne gâhî yar
Irasan dondurur yaklaþsan yakar
Ondan sürüp gider þaný Leyla’nýn

Leyla’sýz kelamýn anlamý olmaz
Dolular boþalmaz boþ olan dolmaz
Leylaklar Leyla’dan dolayý solmaz
Her açan çiçeðin donu Leyla’nýn

Bunu gördü gece gündüz gökyüzü
Leyla’ya ulaþýr aþkýn her sözü
Korurken gamzeler gül açan yüzü
Dolanýr sevende kaný Leyla’nýn

Suya düþen ayýn þavký þahittir
Seven Leyla’laþýr bunca vakittir
Kadir bilen için söz bir akittir
Mecnun’u gezdiren caný Leyla’nýn

Söz gizler aþk denen hazinesinde
Ýnciler raks eder elbisesinde
Pamuk ellerinde ipek sesinde
Dilden dile gezen aný Leyla’nýn

Gönül bahçesini saran sarmaþýk
Yayýlýr yüreðe gözlerden ýþýk
Pervane misali haz alýr âþýk
Bildiðini bilmez bunu Leyla’nýn

Nuh’un gemisine dönen habercin
Aþkta hudut olmaz dedi güvercin
Ýttifakla tasdik etti ins ü cin
Muhabbet üstüne dini Leyla’nýn

Muhabbet sevginin ilk temel taþý
Çile, sabýr, gayret üç arkadaþý
Yüreðin içine akar gözyaþý
Benlikten sýyrýlmak sonu Leyla’nýn

Yaðsa gökten yere yaðmur dolu kar
Leyla’sýz bunlarýn ne anlamý var
Bundan Gözükara’m kendini yakar
O türkü yaksa da konu Leyla’nýn

Çark-ý Devran (sy.57)

Sosyal Medyada Paylaşın: