Söndü neyleyim
Anlamam yasadan ne de hukuktan,
Korkarým ben sade kuru soðuktan,
Bir ümit doðmuþtu geçen ufuktan,
Zalimin yüzünden söndü neyleyim.
Göz yaþým bulanýk sellerse duru,
Þu gönlüm baksana çöl gibi kuru.
ALLAH’ýn verdiði gözümün nuru,
Zalimin yüzünden söndü neyleyim.
Kalmadý deliden hiç benim farkým,
Viran oldu zalim, gör evim barkým.
Bak iþte tersine dümenim çarkým,
Zalimin yüzünden döndü neyleyim.
Remzi der eyledim sonunda yorum,
Tek nedeni sensin ötmüyor borum.
Þu baðrýmda yanan ateþim korum,
Zalimin yüzünden söndü neyleyim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.