terk edilip kalmýþlýðým için kendime olan duygusuzluðum
bir tufan olup beni hüzünden hüzne salan uykusuzluðum
tutuþup kaçýþan ruhum daralan göhsüm ve kesilen soluðum için
bu defa sonunda gamlanacaðým bir mutluluk olmasýn mutluluðum
kalbim paramparça yakarýp yalvarýyorum sana Rab’bim
dalýndan düþmek üzere olan bir hazan yapraðý gibiyim
ya kendimi beyaz bir kuþ tüyü kadar ak pak ve hafif bulayým
ya da bir akþam güneþinin son parýltýlarý gibi sönüp kaybolayým