Var ya yaþamak uzun yaþamda,
El ele dolaþmak vardý yollarda,
Sevgin gönlünde sevdiðin yanýnda,
Islansan da olmazsýn hiç farkýnda..
Yaðan yaðmur belki ýslatýyor,
Gönülden sevgiler devamlý akýyor,
Islandýkça sanki beden aðlýyor,
Yaðmurda ýslanarak sevgiler yol alýyor..
Ne güzel yaðmurda ýslanmak,
Adýmlarý sýklaþtýrarak yol almak,
Bereketli oluyor biraz bunu anlasak,
Ýnsana hayat veriyor yaðanla ýslanmak
Sel oldu yaðan yaðmur akýyor,
Sevgi, sevgi diye ben soluyor,
El ele hýzla mutluluða koþuyor,
Beden ýslanarak yeni güne koþuyor..
Yaðmurla bedenden acýlar akar,
Bir an olsun sevdiðinle diniyor sancýlar,
Islandýkça bendenden mutluluklar akar,
Ýnsan yaðmur olup bir gün yaðar..
Ver yarataným bereketli yaðmur,
Gönül sevgi verir bununla beden kurur,
Ýnsanlýk Allah’ ýn rahmetiyle yol bulur,
Yaðan yaðmurla insanlýk yol bulur…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.