Önce bir volkan gibi Lavlar akýverdi gönlümüze Her kesin dilinde Aþk meþk sözler dolu Gönül kalemimden o anda Þu sözler dökülüverdi !
Mutsuzluk soðuðundan Tir tir titreðen Yeþil çimenlerini soldurmuþ Baharýn Yalnýzlýðýn iz sürümlerine Koþan gönlül
Tazeliði koparýlmýþcasýna Taze filiz gibi Ýçine düþmüþ kimsesizligin Soðuk ayazý Yanlýz bir adam Sokaðýn baþýnda tir tir
Umursuzlara umarcasýna Gizlemiþ kendini Karanlýðýn feryadýnda yanlýz Tükenir sigarasý Bir islenmiþ sokak lambasý gibi Ay ýþýðýnda Buðulu bakýþlarýndan dökülücek Yaðmur damlasý
Dokunsam yüreðine Bardaktan boþanýr gibi
Uyanmamacasýna uykuya Býrakmýþ hayatý Dört mevsimi bir perdede dökülüyor Zaman tek kalem Unutmuþ unutmuþluðunu bile Yoklukta yaþam Ve yanlýz bir adam sokaðýn baþýnda Tir tir zaman
Düþe düþmüþ sevdasýna yangýn Buðulu camlara resmedilmiþ gibi
Sürgün veriyor içinde yýpranmýþ umutlar Hayali kaç fersah öteye giderki Bir siðara ateþinde ýsýndýðýnda vakit
Hangi talih kördü görmedi beni dercesine Ýsyansýz gönül sipererine düþmüþ Binlerce kurþun yemiþ gibi Kaybolmuþ yok olmuþ zamana düþmüþ Tir tir
Yalnýz bir adam !
Vurulmuþ hep o sol yanýndan ! Sosyal Medyada Paylaşın:
cennet cennet Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.