Nerede hüzün dolu þarkýmýz nerede o ilk günkü sevdamýz nerede mehtaba dalýpta kalan gözlerimiz sýmsýcak tuttugumuz ellerimiz nerede, o masumca bakan gözlerin nerede, ellerinin sýcaklýgý kimin ellerinde, gözlerin kimin gözlerinde, sevgin kimin sevgisine ortak, yüregin kimin yüregine yuva kurdu, bunlarý bilmiyorum ama artýk bilmekte istemiyorum, bu yüzden iþte sevmiyorum þu Ýstanbul þehrini, yalnýzlara yalnýz, yalnýzlýga,yalnýzlýk katýyor diye, bu yüzden sevmiyorum þu Ýstanbul sessizligini iþte, bu yüzden sevmiyorum þu Ýstanbulun yagmurunu iþte, bu yüzden sevmiyorum þu Ýstanbulun gecelerini iþte, ama yinede seviyoýrum þiir gibi bir Ýstanbulu, yinede seviyorum bir Ýstanbuldan bin Ýstanbul yaratan þairlerimizi, ve öyle çok seviyorum ki bir yalnýzlýktan bin yalnýzlýga seslenen Þ A Ý R L E R Ý M Ý Z Ý .......
17/11/1989/DRAGOS/ÝST.----Metin GÜRSOY Sosyal Medyada Paylaşın:
mavi gözler Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.