Yosun rengi gözlerinde denizin pusu Sarý saçlarýn Nisan yaðmuru gibi Düþse yüzüme Neslihan. Kaybolsam gözlerinin pusunda Arasam seni Ne sevdiðimi bilirsin Ne de bu kadar sevdiðimi
Bilsen sevmez miydin? Gülmez miydin? Bir kere dönüp ardýna bakmaz mýydýn?
Uykularýmý bölersin bir gece uykusunda Kabusa dönüþür yokluðun Aðlarým sana Neslihan! Nisan yaðmurlarý yaðar Ben hep seni düþünürüm Dizlerin diyerek yaslanýp pencereme Dalar giderim. Söner ýþýklarým, kaybolur yýldýzlar Olsun gözlerin var.
Efkarlanýrým! Raký olur soframda Mezem olursun Neslihan Gülsen gamzelenir yanaklarýn Gamzelerinde kaybolurum Aðlasan bir damla yaþýn Boðar beni gamzelerinde
Çýrpýnýr çaresizlikten bu can Uzatamam ellerimi kýrýlýr Bükülür boynum aðlarým Öfkem çaresizliðe Öfkem doruðunda daðlarýn Sen umuda aðlarsýn Bense umutsuzluða Umutsuzluk bilir misin? Neslihan!, Neslihan!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Savaş SARIKAYA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.