İNZİVA
Bedeni halk içinde, gönül kendi ininde,
Ýnzivaya çekilip, münzevi hayat yaþar.
Vahdet nurlarý vardýr, âþýklarýn dininde,
Bir sükûtu hâl ile muhabbet dolar taþar.
Yakup’tan ýrak olsa, Yusuf ile yan yana,
Binlerce Züleyha’ya, dönüp bakmaz gözleri,
Kuyulara atýlsa, düþse bile zindana,
Mýsýra sultan eder, þehriyarýn sözleri.
Tufanlarýn gemisi, Hazreti Nuh kaptaný,
Kuþdili konuþarak, mülke Süleyman olur.
Bir sevda Cennetinde, Ýdris biçer kaftaný,
Bezm’i elest’te “beli” Akdine peyman olur
Eyüp ile dert çeker, Tur daðýnýn Musa’sý,
Aþk ateþinde Halil, Ýsmail’le kurbanda.
Yer ile yeksan amma, gökyüzünün Ýsa’sý,
Muhammed’in nuruyla, Hak görünür her yanda.
Hýzýr onunla yoldaþ, Lokman elinden ilaç,
Dostudur, Hacý Bektaþ ve Ahmed’i Yesevi.
Dergâhlarda Yunus’tur, daraðacýnda hallaç,
Þeyh-i ekber meþrepli, Mevlana’da mesnevi.
Onun iþi deðildir, dedim dedi demiþ ki,
Fukaraya hadimdir, âþýklara yoldaþtýr.
Sözleriyle özünde, asla olmaz çeliþki,
Dedikodudan uzak, ehli dille hâldaþtýr.
Muhammed’in ümmeti, her an onun yanýnda,
Âlemlere rahmetin, bilinciyle iç içe.
Yaratana tazimle, kulluk vardýr þanýnda,
Mahlûka þefkat eder, kendini sayar hiçe.
Sýddýk’la sadakatte, Ömer’le adalette,
Osman ile edepli, Ali ile ilimde.
Zaman mekân kavramsýz, o asrýsaadette,
Gönül sürer sefayý, dert yaralý dilimde.
20.01.2011…Mustafa YARALI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.