SENİN EVİN
Görmüþüm, görmemiþim
Ne fark eder artýk.
Bilmiþim,
Öðrenmiþim
Ve belki de
Sevmiþim..
Ne fark eder?
Hiç bir þey deðiþmez artýk.
Her þey eski yerinde oturur.
Þarkýlar deðiþmez mesela.
Hep ümidi anlatýr.
Hani upuzun yollar vardý ya.
Uçsuz bucaksýz
Sonunu görüple görmemek arasýnda olduðun.
Iþýðý tam yakaladým derken
Nerede olduðunu bile unuttuðun.
Ýþte tam o yolu anlatýr þarkýlar.
Sonu olduðunu bildiðin,
Ama
Yalnýz devam ettiðin o yolu.
Kitaplar deðiþmez mesela.
Raflar tozlanýr yine.
Kaðýtlar dökülür aralardan.
Sana yazýlmýþ mektuplar.
Þiirler bulursun.
Okudukça meraklanmazsýn
Sonunu duymak istemezsin o þiirlerin.
Heyecanlanmazsýn.
Bilirsin çünkü ben yazmýþým.
Bilirsin çünkü seni yazmýþým.
Sen benim yazdýðýmý istemezsin.
Kendi yazdýðýný da sevmezsin.
Sen baþkasý için meraklanýrsýn.
Sen
Ve
Baþkasý.
Bir de ben.
Sonra..
Günler deðiþmez mesela.
Her þey devam eder.
Her þey devam eder
Çünkü her þeyin bir devamý var.
Her þey ilerliyor, gün geçtikçe.
Bak, etrafýna her þey.
Her þey.
Ama ben her þey deðilim.
Tam burada olduðum için ben ilerlemiyorum.
Ben duruyorum.
Devam etmiyorum.
Büyümüyorum mesela.
Bir yolsa bunlar hep baþýndayým mesela.
Hiç bir zaman devam etmeyeceðim için de;
O yolun sonunu göremiyorum ben.
Hep baþýnda bekleyeceðim bir yol var hayatýmda.
Kardeþlik deðiþmez mesela.
Kardeþlik ayný kalýr.
Senin bildiðin bir þey varsa bu konuda;
Dökmelisin içini
Anlatmalýsýn olup bitenleri.
Her gelen geçeni yanýnda saymamalýsýn
Saymayý bilmeden.
Paylaþmayý öðrenemezsin çünkü
Ve ölmeden paylaþmayý kardeþine anlatmalýsýn.
Öðrenmeli o da duygunu.
Paylaþmalýsýn ki bilmeli o da
Sevgi, paylaþtýkça çoðalýr
Ve
Paylaþtýkça katlanýr mutluluðu.
Kardeþlik ise sevgidir.
Senin paylaþtýðýn sevgi onunla olan kardeþliðindir.
Sevgini paylaþtýkça kardeþliðin baðlanýr gözünde.
Gözlerin kardeþliðini gördükçe sevgini kardeþine
Verir.
Ama bilmez ki bir de
Kýymet vardýr.
Sen istediðin kadar sev.
Ýstediðin kadar da karþý çýk.
Baþkasý;
Sevildiði kadar deðil, sevdiði kadar kýymet verecek.
Ve
Bir de..
Karanlýk deðiþmez.
Karanlýk karanlýk kalýr hep.
Aydýnlanmak nasýl zorsa,
Aydýnlatmak da bir o kadar gerçekleþmesi
Zor kalýr hayatta.
Düþünsene biraz.
Göremiyorsun.
Gözlerin sapasaðlam
Ama karanlýk ve sen bu nedenden göremiyorsun.
Ellerini göremiyorsun.
Gülüþünü bilemiyorsun.
Düþünsene bunlarý.
Karanlýk ve sen gidemiyorsun.
Ben gördüðüm yolda ilerleyemezken,
Sen karanlýk yoldan devam edemezsin.
Düþün artýk.
Karanlýk her yer.
Ve
Kimin yanýndasýn seçemiyorsun.
Kiminle paylaþýyorsun o hayatý?
Farkedemiyorsun.
Geleni de, gideni de..
Ben.
Sana.
Geldim.
Ama karanlýktý.
Keþke
Bir damla
Bir damla ýþýk olsaydým...
Bir damla mum.
Senin aydýnlýðýn için
Eriseydim yavaþ yavaþ.
Bitseydim sonra.
Ve sen
Yine karanlýkla baþbaþa.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.