ne çok ellerim vardı ellerimi çimdikleyen

üzerime olduramadýðým ihmalim harflerim oldu
seni kurt masallarýna
istasyon hikayelerine alýp götüren belki





ben susarak
sen içime eðilerek sevdin
ben daha kadýn
sen daha þairdin

daha

çoktuk





serinlediðim de oldu gölgesinde ateþin
gökyüzünün mavi dokunduðu da gözlerime
lapa bulutlara
gri kelimelere bulayarak parmaklarýmý





sýzlak nefeslerimin örümceklerini
ayýklayarak döndüðüm de oldu sana





adak tüten aðaçlarda asýlý çocuklara
büyümekten korkan ellerine benziyordu kalbin





sersem bir geceye parmak basýp

bileðinden öptüm





derin bir kitabýn ýssýz önsözüydü yüzün

Sosyal Medyada Paylaşın: