**VURURLAR SENİ **
Gönül yükseklerden düze in düze
Eser deli rüzgâr yel vurur seni.
Aldanma gördüðün her gülen yüze
Yarasý onulmaz dil vurur seni.
Bir elâ gözlüye eylersin nazar
Fettan bakýþlarý baðrýný ezer
Vuslatý düþlersin uzar da uzar
Düþersin peþine yol vurur seni.
Fýrtýnalar eser garip baþýnda
Teselli ararsýn gözün yaþýnda
Mecnuna dönersin Leyla peþinde
Dermanýn tükenir çöl vurur seni.
Zaman sevincini neþeni alýr
Günler gelir geçer, gam, keder kalýr
Umulmadýk iþler baþýna gelir
Yüce dað baþýnda sel vurur seni.
Çile ýrmak olur bendini yýkar
Çaresizlik vurur boynunu büker
Bir bakarsýn sular yokuþa akar
Diken mahzun bakar gül vurur seni.
Akibet meçhuldür asla bilinmez
Kaderse yaþanýr mani olunmaz
Düþecek olursan dostun bulunmaz
Kavim kardeþ vurur el vurur seni.
Kara bahtý ar gelir mi yiðide?
Umudu tükenmez geçer çaðý da
Halini arzedip döksen kaðýda
Mektup þöyle dursun pul vurur seni…
Ýsmail GÜL.
Sosyal Medyada Paylaşın:
İsmail GÜL (Vars@yalım) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.