Dün gece varlýðýnla yokluðun arasýnda sýkýþmadým,
çok rahattým hiç uyanmadým,
hatta yataða ters yattým,
güne damardan deðil hertelden baþladým,
pencereyi açtým saða sola bakýndým,
sokaktaki it’e baðýrdým,saksýyý fýrlattým,
köþede ansýzýn belirdiðin anlarý hiç anýmsamadým,
yoksun diye her sabah,aynada suratsýz diye
kendime kýzardým,bu sabah kýzmadým,
kahvaltý devamýnda keyif çayý tamamdýr,
elime geçen kýyafetlerden giydim seçmedim,
en daðýnýk en rahat en özgür tarzlardan,
sokaða çýktým hayta hayta yürüdüm,
haleye jaleye bütün mahalleye sataþtým,
seni sordular oralý olmadým umursamadým,
yokluðunun tadýydý sanki herþey,
sana dair her ne varsa boþ ver gitsin,
tavrýmda bu fikrimde bu havasýndaydým..
Bu kez bir deniz kenarýna tenhaya oturmadým,
insanlarýn içine daldým ona buna baktým,
yalnýzlýðýmda sýkýlmadým senli bir iz aramadým,
darlanmadým kafama göre takýldým,
zoru baþardým belki sensizliði kutladým,
sensizliðin yalnýzlýðýn tadýný çýkardým,
Yokluðun da ne þiirler yazdým,
ne de sana dair þarkýlar mýrýldandým,
aþaðý mahalle yukarý mahalle,karþý çarþý dolaþtým,
param yetmedi bakkala borç yaptým..
Ve anladým ki ben seni bunca zaman kendimde çok abarttým..
Aþkýn Mavisi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.