AH GÜLÜM...
Geride býraktýðým koca bir ömrün hülasasý
Þu hasta, yorgun bedenim, kýrgýn bakýþlarým
Ne zaman tamam dediysem, gelmedi sonrasý
Cinnetim oldu her defasýnda yarým býrakýþlarým
Ne doðan güne, ne biten geceye geçmedi hükmüm
Kör kütük tutulduðum bütün aþklar hileli çýktý
Þifresini çözemediðim sevmelerimin ölüsüyüm
Her gelen bir öncekinden daha beter yýktý
Ben bu ömrün biçare yolcusuyum, iþte gidiyorum
Linç edilmiþ düþlerime inat, çoðalan sevmelerimle
Aþk denilen canavarý içimde kendim büyütüyorum
Ne/densiz intiharlarýmda ipi çeken masum ellerimle
Ah gülüm, ah sevdiðim bir anlatabilsem sana derdimi
Ezberi bozulmuþ bülbüle döndü gönlüm, nasýl hüsranda
Ýçten içe uzak düþtüðüm kendimden sorar oldum kendimi
Suçumu ikrar etsem, hüsran sevmelere doymasam da…
Mehmet Sabri KILIÇ
19 Ocak 2011/Berlin
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mehmet Sabri Kılıç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.