HAYAT-I MAHKEME

Kaderim beni sorgulayan bir hakim,
Karþýsýna çýkýp konuþmaya yok hakikim,,
Tutsak olsada duygularýma musikim;
Dost harfler deðil, mühürlü gözlerdir beni vuran birikim.

Duydularým hapsedilmiþ bir sanýk,,
NEeye bilmediðim bir þeye sürekli yanýk,
Toparlayamýyorum hislerimi, saða sola daðýnýk.
Çok yüzlüler inkar etsede; Gözlerim herþeye tanýk !

Çýkacak sözlerime dilim olmuþ gardiyan,
Kötüyü söyleme diyor, gerekirse ateþte yan !
Kurþun yaram deðil ki, onurumdur kanayan.
Haykýrsamda faydasýz, yokmu derdimi anlayan ?

Ellerim yanlýþlara nöbet tutan bekçi,
Kim mutluluðumu oniki’den vuran bu zalim tetikçi ?
Peki ya her bastýðým yere önem veren terlikçi ?
Kim etrafýmý kör mermilerle saran tüfekçi ?

Gözlerim gireni çýkarmayan bir hücre,
Algýlar her türlüsünü, kaçacak yer yok ne çare !
Kim sevgi aðacýmý kemiren zehirli fare ?
Dilim yapar þahitlik, hiç þüphesiz iyiliklere.

Sevdiklerim benzer yarayý kapatan merheme.
Hiç fayda etmez ne yazýk ki beni yakan mazime.
Çok severler beni, gittiðim yönden basarlar izime.
Dava kapandý artýk, kaderim Hayat- ý Mahkeme !



SERHAT ERTAÞ
Sosyal Medyada Paylaşın: