Kahverengi gözlümle ne zaman bir yerlere gitsek
Saatlerce konuþur çok hoþ sohbetler ederdik
Konuþma boyunca kibarca bekler dinlerdi
O oturur, ayaklarýna baþýmý koyar bakýþýrdýk
Saçlarýmý okþar ne zaman baþýmý kaldýrsam
Göz göze geldiðimizde hep gülümserdi
Aklýmda bir sürü sorunlar tilkiler olsa da
Onun yüzüme bakýp gülümsemesi her daim
Nefesimi kesmeyi baþarýyordu..
O kadar güzeldi ki parmak uçlarýnýn üzerinde
Öpmeye çalýþsa beceremezdi onu belinden tutup
Masanýn üzerine oturtur ellerini boynuma dolardý
Bende kollarýmý boynunun çevresine dolardým
Beni kendine çeker muhteþem kahverengi gözleri
Benim yeþil gözlerime kilitlenmiþ bakardý..
Sanki beni bir daha býrakma der gibi
Gözler birbirinin içinde ýslak dudaklar birleþmiþ
Öyle beni öperdi nefes almada zorlanýrdým
Bütün elleriyle baþýmý kendine çeker
Yüzünü tutup itmeye çalýþsam baþarýsýz olurdum..
Dudaklarýndaki sýcak nefesini hisseder
Ýçgüdülerimle hareket etmeye karar verirdim
Ellerimi indirir karþý koymayý býrakýrdým
Gözlerimi açtým burnumdan zor nefes alýyordum
Yýlmadan öfkesiyle öpüyor ýsýrýyordu da.
Heykel gibi duruyor onu bekliyordum
Sonra dudaklarýmý serbest býraktý geri çekildi
Gülmeye baþladý ve seni o kadar özledim ki..
Ellerimi tutup beni hiç býrakmadý mutluydu
Kahverengi gözlüm yeþil gözlüsüne þimdi aþýktý..
Sami Arlan..
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.