KIYAMETİM

Ayrýlýk rüzgarlarý esiyor,
yüreðimde.
Her dakikam isyan,
Kurþun gibi satýrlardayým,
Her hecemde ýzdýrap,
Her sözümde gam.
Aþkýn alevi kor olmuþ ciðerimde,
Senin sevdanla yanan,
Sen farkýnda olmadan.
Kýyametimsin benim,
Kýyametler kopmadan.
Bir el ver sevdam.

Ýsyan ediyorum yalnýzlýðýma
Elini tutacak kadar yakýn.
Ýsyan ediyorum yalnýzlýðýma
Elimi itecek kadar uzaksýn bana.
Yüreðinden uzak
Yüreðimde sevdamsýn.
Rüyalarýndan ýrak,
Hiç bitmeyen rüyam.
Bir el ver sevdam.

De ki; hiç sevmedim
Eyvallah.
De ki; yalandý yeminlerim
Eyvallah.
Silip atarým tüm anýlarý,
Yemin olsun;
Bir daha seviyorum demem.
Yemin olsun;
Sevda dilenmem.
Dinmesede yüreðimin sancýlarý,
Dillenmem susarým.
Yemin olsun;
Bir daha hiç konuþmam.
Bir el ver sevdam.

Þimdi bir aðýt yakar yüreðim.
Hem varsýn, hem yoksun,
Sevdiceðim.
Kolay deðil atlatmak
Kalbim tutsak;
Dermanlardan uzak.
Fayda etmez gözyaþým,
Bitmez tasam,
Su gider izi kalýr,
Yaðmur olup yaðsam.
Bir el ver sevdam.

Rest çekmiþim hayata,
Dünya dediðin ney ki be.
Ha üç gün önce, ha beþ gün sonra,
Kazýk çakmadýk ya.
Varsýn yýkýlsýn;
Varsýn yýkýlsýn dünya,
Yýkýlacaksa isyan ettik diye.
Sevmek nasýl olurmuþ görsün herkes,
Sevmek gerçek ama,
Sevilmek rüya.
Bitecek bu isyanlar,
Son haykýrýþým bunlar.
Son gözyaþlarý akýttýðým,
son kez ýslatan,
Bir el ver sevdam.

Taþ taþ üstünde kalmasa;
Siyahlar beyaz, beyazlar siyah olsa,
Yer yerinden oynasa,
Bu sabah güneþ batýdan doðsa,
Bu akþam güneþ doðudan batsa.
Deniz gök kubbeye kadar dalgalansa.
Kuþlar ötmeyip konuþsa.
Daðlar nehir, nehirler dað olsa,
Çiçekler dört mevsim solmasa.
Erkekler azalsa, kadýnlar çoðalsa.
Ye’cüc, Me’cüc gelse Ye’cüc, Me’cüc,
davul çalsa;
Deccal gelse deccal.
Yani kýyamet kopsa;
Kýyamet kopsa,
Varýr mýsýn farkýma?
Kýyametim olup da,
Döner misin bana?
Sýrat köprüsünde geldi sýram,
Bir el ver sevdam.


Sosyal Medyada Paylaşın: