bir þiiri daha ipe çekti müebbetlikler derdime ortak aramýyorum ortaklýðý da sevmem zaten
senden sonra güller de gitti resimlerin de terk etti beni (zaten bir sesini duymuþtum)
sesinin suretinden oluk oluk inþa ettiðim þehrin duvaklarý da karaya oturdu ilk fýrtýnanýn saygý duruþuyla
haklýydý þair bir þeyleri saygýlý kýlan susmaktý uzun bir sus payý býrakýyorum seninle aramýzdaki kilometrelerceyi doldurabilsin diye
gözlerin karaydý sanýrým ama onlar parlayabilsin diye ateþe verirdim her geceyarýsý kendimi
her sabah yeniden doðardým gözlerinde sen hergün baþka güzel bense yeniden aþýk
bu denklemi çok bilinmeyenli yapan eþitsizlik kümesine bu parabolü sonsuza götüren paralel evrene de sözüm yok amma yüreðinin dar sokaklarýnda kendimden saklanýyorum gözlerinde gülebilmek için her geceyarýsý kendimi yakýyorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
ramses Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.